gminna Biblioteka Publiczna

Demoniczna lokomotywa mija stację. w oknach wagonów brakuje szyb, a z pustki przedziałów zieje piekielna groza. Wraz z gwizdem rozchodzi się jęk potępionych dusz widmowych pasażerów. Wędrowny demon kolei przetacza się po chłodnej stali torów, pałając żądzą prędkości. Zbliża się herold śmierci."Demon ruchu" to zbiór najlepszych opowiadań Stefana Grabińskiego, mistrza grozy, nazywanego polskim Edgarem Allanem Poe i H.P. Lovecraftem. Historie wypełnione są tym, co dla Grabińskiego najbardziej charakterystyczne - potrzebą eksploracji tajemnych sił w gwałtownie zmieniającym się świecie początków XX wieku. Od widmowych pociągów, przez demony zamieszkujące kominy, po żywiołaki wzniecające pożary - horror Stefana Grabińskiego smakuje jak nigdy przedtem. I straszy, jak niewielu dzisiaj.Wszyscy na pokład! Demon ruchu odjeżdża. Podróż będzie niesamowita!

Historia kilku dni życia dziewięcioletniej dziewczynki imieniem Trisha.Niedługo po trudnym rozwodzie rodziców, opętana manią pieszych wycieczek matka zabiera ją oraz jej brata na Szlak Apallachów. Ostatnio przy każdej okazji matka i brat kłócą się kompletnie ignorując dziewczynkę, aż zaczyna ona wyobrażać sobie, że jest niewidzialna. Trisha zeszła z oznaczonej ścieżki w poszukiwaniu odosobnienia... i już nie potrafiła na nią powrócić. Trisha ma tyle jedzenia, ile zabiera się na spacer: kanapkę, jajko, batonik, trochę picia oraz... radio Walkman, przez które słucha sprawozdania z meczu baseballowego; podkochuje się bowiem szczenięcą miłością w celebrycie, słynnym niezłomnym miotaczu Czerwonych Skarpet Tomie Gordonie. Usiłuje iść w dół strumienia, ale trafia na bagna, a nie ślady cywilizacji. Głód, pragnienie, strach przed nieuniknioną, wydawałoby się, śmiercią wywołują u niej halucynacje. Chora na zapalenie płuc, niemal umierająca, dziewczynka wydostaje się na szosę, ale tam dogania ją "Bóg" w postaci wielkiego, również zmutowanego niedźwiedzia.

Lektura Lovecrafta stanowi rodzaj paradoksalnej pociechy dla dusz znudzonych życiem. Można ją polecić wszystkim, którzy z tego czy innego powodu odczuwają prawdziwą awersję do życia we wszystkich jego przejawach.
[Michel Houellebecq]

Skąd bierze się fascynacja Houellebecqa Lovecraftem? Na czym zasadza się pokrewieństwo literackie między jednym z najbardziej przenikliwych współczesnych pisarzy francuskich a prekursorem fantastyki naukowej i kultowym twórcąhorrorów science fiction? Czy łączy ich jedynie niezgoda na otaczającą rzeczywistość i odrzucenie postępu cywilizacyjnego?
W tej na pozór biograficznej opowieści Michel Houellebecq ukazuje pełnię swojej literackiej i filozoficznej wrażliwości. Brawurowy esej Houellebecqa o swoim pisarskim alter ego.

Zjawiają się w nocy. W ciągu dwóch minut eliminują wszystkie przeszkody. I uprowadzają obiekt. Interesują ich dzieci. Wyjątkowe dzieci. Luke Ellis budzi się w pokoju do złudzenia przypominającym jego własny, tyle że bez okien. Wkrótce orientuje się, że trafił do tajemniczego Instytutu i nie jest jedynym dzieciakiem, którego tu uwięziono. To miejsce odosobnienia dla nastolatków obdarzonych zdolnościami telepatii lub telekinezy. W Instytucie zostaną poddani testom, które wzmocnią ich naturalną, choć nadprzyrodzoną moc.Opiekunowie nie mają skrupułów - grzeczne dzieci są nagradzane, nieposłuszne - są surowo karane. Wszyscy jednak, prędzej czy później, trafią do drugiej części Instytutu, a stamtąd nikt już nie wraca. Gdy kolejne dzieci znikają w Tylnej Połowie, Luke jest coraz bardziej zdesperowany. Musi uciec i wezwać pomoc. Bo jeśli komuś miałoby się udać, to właśnie jemu.

Był rok 1984, gdy w niewielkiej bieszczadzkiej wiosce miały miejsce dramatyczne wydarzenia, po których nieboszczykom przed pochówkiem odcinano głowę i przebijano pierś metalowym zębem brony. Po jakimś czasie zaniechano tego zwyczaju i przez wiele lat żaden zmarły nie zakłócał spokoju tamtejszym mieszkańcom.
Wieńczysław Pskit w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku był małym chłopcem i cudem uniknął niebezpieczeństwa ze strony ukochanej siostry. Miał nadzieję, że nigdy więcej nie usłyszy o jednej krwi, która burzy się w żyłach po śmierci i każe szukać wiecznego ukojenia. Tymczasem rok 2011 niespodziewanie wskrzesza dawne koszmary...

Opis pochodzi od wydawcy

Czytelnicy kochają powieści Stephena Kinga, ale i jego opowiadania - zawsze mocne i zapadające w pamięć - są prawdziwą mroczną ucztą dla zmysłów. "Jest krew." to cztery nowe, znakomite opowieści, które z pewnością staną się równie sławne jak "Skazani na Shawshank". King po raz kolejny pokazuje pełnię swojego kunsztu. W tytułowej noweli Holly Gibney, ulubiona bohaterka czytelników (znana z trylogii o Billu Hodgesie i z "Outsidera"), musi stawić czoło swoim lękom i być może kolejnemu outsiderowi - tym razem w pojedynkę. "Telefon pana Harrigana" opisuje międzypokoleniową przyjaźń, która trwa po grób. a nawet dłużej. "Życie Chucka" ilustruje ideę, że każdy z nas posiada wiele osobowości. A w "Szczurze" niespełniony pisarz boryka się z ciemną stroną swojej ambicji. Opowieści te nie tylko prezentują w całej okazałości maestrię autora, ale również pokazują, że pewne tematy są nieprzemijające. Jednym z motywów przewodnich utworów Kinga jest zło, które występuje także w "Jest krew.", przedstawione w tytułowej noweli jako "duży, uszargany, lodowatoszary ptak". Stale obecne jest jednak też przeciwieństwo zła, w twórczości Kinga przybierające często postać przyjaźni. King przypomina nam, że codzienne przyjemności, choć ulotne, właśnie dzięki tej ulotności są piękne - czy jest to niespotykanie piękny, pogodny dzień po długich tygodniach szarugi, czy frajda z tańca, w którym idealnie wychodzi każdy krok, czy też nieoczekiwane miłe spotkanie. W takich momentach przekonujemy się, że Stephen King potrafi nie tylko przyprawić o dreszcz przerażenia, ale i perfekcyjnie opisać radość w jej najczystszym wydaniu. W styczniu 2021 roku mała wyściełana koperta zaadresowana do detektywa Ralpha Andersona doręczona zostaje jego sąsiadom, państwu Conradom. Rodzina Andersonów jest na długich wakacjach na Bahamach, skąd mają wrócić trzeciego lutego, i Conradowie zgodzili się do tego czasu odbierać ich pocztę. Kiedy Ralph otwiera przesyłkę, w środku znajduje pendrive’a nazwanego "Jest krew", co prawdopodobnie nawiązuje do starego dziennikarskiego powiedzenia "Jest krew, są czołówki". Pendrive zawiera dwie rzeczy. Jedna to katalog ze zdjęciami i spektrogramami dźwięku. Drugą jest rodzaj raportu, czy może raczej pamiętnik mówiony sporządzony przez Holly Gibney, z którą detektyw prowadził śledztwo rozpoczęte w Oklahomie, a zakończone w teksaskiej jaskini. Sprawa ta nieodwracalnie zmieniła sposób, w jaki Ralph Anderson postrzega rzeczywistość. Ostatnie słowa swojego raportu Holly nagrała 19 grudnia 2020. Mówi zdyszanym głosem: Zrobiłam, co w mojej mocy, Ralph, ale nie wiem, czy to wystarczy. Pomimo wszystkich moich przygotowań istnieje możliwość, że nie wyjdę z tego żywa. Gdybyśmy mieli nigdy więcej się nie zobaczyć, chcę, żebyś wiedział, jak wiele twoja przyjaźń dla mnie znaczyła. Jeśli mimo wszystko zginę, a ty postanowisz dokończyć to, co zaczęłam, proszę, bądź ostrożny. Pamiętaj, że masz żonę i syna. Fragment książki Stephen King jest autorem ponad 60 światowych bestsellerów. Ostatnio ukazały się m.in. "Instytut", "Outsider", "Śpiące królewny" (napisana wspólnie z synem, Owenem Kingiem) oraz Trylogia o Billu Hodgesie - "Pan Mercedes" (nagrodzona Edgar Award dla najlepszej powieści), "Znalezione nie kradzione" i "Koniec warty". Za zasługi dla literatury amerykańskiej w 2018 roku otrzymał nagrodę PEN America Literary Service Award, a w 2014 roku państwowe odznaczenie National Medal of Arts. Mieszka w Bangor w stanie Maine ze swoją żoną, pisarką Tabithą King.

Ava Colette wierzy, że w starej rezydencji zwanej Strażnicą Brodiego znajdzie spokój po traumatycznych przeżyciach i uda jej się skończyć książkę, nad którą pracuje od miesięscy. Dopiero gdy okazuje się, że myszy nie są jedynymi intruzami w domu, Ava zaczyna badać jego historię i odkrywa, że wszystkie kobiety, które mieszakły w Strażnicy Brodiego, umarły w tej rezydencji...